„ძნელია მხატრობას დაარქვა პროფესია. ეს, ალბათ, უფრო ცხოვრებაა, ცალკე გასავლელი გზა, სირთილეებით და პატარ- პატარა სიხარულებით აღსავსე. ძიება და მუდმივი გადააზრება. თამაში და რეალობა ერთმანეთში ირევა, შემდეგ კი იხატება ნახატი, – მრავალი ადამიანისათვის უმნიშვნელო, მაგრამ ჩემთვის, საკუთარი თავის და სამყაროს გაგების, აზროვნების განსაკუთრებულო ფორმა. სასიამოვნოა, ამ პროცესში თანამოაზრეებსაც თუ პოულობ…“