„არ ვიცი, რა არის მოსაყოლი… მიყვარს ხელოვნება. სულ მინდოდა მეხატა, მაგრამ დრო არ მქონდა. დაახლოებით 7-8 წლის წინ ბრინჯის ქაღალდი, ჩინური ფუნჯი, ტუში, აკვარელი მოვსინჯე და სამუდამოდ მოვიხიბლე აღმოსავლური სტილით და ამ კონკრეტული ტექნიკით, რომელიც ეფუძნება ჩინურ სე ის და იაპონურ სუმი ეს. მინდა დავეუფლო საფუძვლიანად. ეს ჩემთვის სულიერი საზრდოა. სხვა, – ვოცნებობ მოგზაურობაზე, რათა ვიხილო მსოფლიო ღირსშესანიშნაობები და არამარტო. იშვიათად ვახერხებ ხატვას.
დრო არც ახლა მაქვს, რადგან რამდენიმე წელია ვუვლი მოხუც ავადმყოფ მშობლებს.“