„სკოლიდანვე ვიცოდი, რომ ჩემი მოწოდება მხატვრობა იყო და მას უნდა გავყოლოდი. მეხერხებოდა ქსოვა, გობელენების დამზადება, ბატიკაზე და თექაზე მუშაობა. ამ მიმართულებით გავაგრძელე სწავლა სამხატვრო აკადემიაში. მოგვიანებით, აკვარელმა გამიტაცა. ვფიქრობ, აკვარელს სრულიად განსაკუთრებულად შეუძლია განწყობის შექმნა და ემოციების გადმოცემა. მას შემდეგ, ამ მიმართულებით ვმუშაობ და აკვარელის სხვადასხვა ტექნიკას ვიყენებ. ჩემი საქმე მუდმივად სიხარულს მანიჭებს. ვარ პედაგოგიც, – სოციალურად დაუცველი და შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე ბავშვების ცენტრში. ეს საშუალებას მაძლევს თვალნათლივ დავინახო, მართლაც როგორი სასიკეთო ზეგავლენა აქვს ხელოვნებას ბავშვების ფსიქიკაზე.“